Cynkowanie Kraków
Cynkowanie Kraków to proces powlekania ochronnego stali, w którym na powierzchnię stali nakłada się warstwę cynku. Cynkowanie jest również znane jako galwanizacja, ponieważ ochrona, jaką zapewnia, opiera się na działaniu par galwanicznych. Cynk jest metalem mniej szlachetnym niż stal (żelazo) i jako pierwszy ulega korozji. Dlatego też cynk staje się ochroną katodową dla stali. Cynk w stali ocynkowanej jest również nazywany anodą protektorową, ponieważ chroni stal poprzez utlenianie się. Powłoki galwaniczne wykonuje się z jednego powodu – aby zapobiec korozji. Można je malować, aby wzmocnić ochronę i poprawić wygląd powierzchni. Cynkowanie Kraków nie jest jednak jednym prostym procesem i można je przeprowadzać różnymi metodami. Znajdziesz tu opis różnych metod cynkowania i ich przydatności do różnych projektów, nie zapominając o fińskich usługach cynkowania.
Jak galwanizacja chroni stal?
W wyniku cynkowania na powierzchni stali powstaje warstwa cynku. Jednak pod wpływem środowiska cynk zaczyna się szybko utleniać i tworzy warstwę tlenku cynku. W miarę dalszego utleniania tlenek cynku przekształca się w wodorotlenek cynku, a następnie w węglan cynku. Węglan cynku stanowi wysoce przylegającą, gęstą, niemal wodoszczelną warstwę, która chroni cynk, a tym samym leżącą pod nim stal, przed korozją. Galwanizację można przeprowadzać różnymi metodami, ale efekt końcowy jest taki sam – warstwa cynku chroniąca przed korozją. Cynkowanie elektrolityczne jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych metod cynkowania, ponieważ w wielu przypadkach jest to najbardziej praktyczny sposób wytworzenia ochronnej warstwy cynku. Cynkowanie Kraków polega na oczyszczeniu powierzchni stali (wytrawianie i odtłuszczanie bezprądowe), zanurzeniu elementów w roztworze soli cynku (elektrolit) i podłączeniu ich do źródła prądu stałego.
W procesie cynkowania elektrolitycznego jako anody wykorzystuje się płyty lub kule wykonane z czystego cynku. Elektrolit może mieć odczyn kwaśny, obojętny lub zasadowy. Właściwy proces galwanizacji zachodzi po włączeniu zasilania, gdy cynk zaczyna się rozpuszczać w anodzie, przenoszony w postaci jonów cynku przez sól cynkową do katody, tj. na powierzchnię stali, i wytrąca się na niej. Duże przedmioty są zwykle zawieszane na hakach, natomiast mniejsze, takie jak śruby i nakrętki, są zanurzane w elektrolicie w bębnie.
